Zoeken

Het Bijzonder solidariteitsfonds (BSF) is een bijkomend vangnet naast de gewone dekking van de verplichte ziekteverzekering (verzekering voor geneeskundige verzorging). Op deze pagina vindt u informatie over de onvervulde medische behoefte (Unmet Medical Need). 

De apotheker voert een voorschrift op merknaam van antibiotica of antimycotica voor een acute behandeling uit volgens dezelfde regels als bij een voorschrift op stofnaam (VOS).

Dit wil zegen dat de apotheker één van de antibiotica of antimycotica moet afleveren die tot de groep van de 'goedkoopste' geneesmiddelen behoren. Zoals bij het voorschrijven op stofnaam zal de groep van de ‘goedkoopste’ geneesmiddelen minstens 3 verschillende farmaceutische specialiteiten bevatten. De substitutie is enkel toegestaan voor die 2 groepen van geneesmiddelen omdat de behandeling met deze geneesmiddelen meestal kort of acuut is en daarom geen continuïteit van merk vereist.

Opgelet
Indien het voorschrift een behandeling betreft (bv. mucoviscidose) waarvoor een machtiging van de adviserend arts van het ziekenfonds (hoofdstuk IV) vereist is, wordt deze behandeling als chronisch beschouwd en mag de apotheker het geneesmiddel niet substitueren door een ander merk. Patiënten zullen tijdens hun behandeling dan niet worden geconfronteerd met een verandering van hun merkgeneesmiddel.

Specifieke regels voor het afleveren van geneesmiddelen voorgeschreven op stofnaam en van antibiotica en antimycotica en voor het afleveren zonder toepassing van de derdebetaler.

In bepaalde situaties kan de apotheker de derdebetalersregeling niet toepassen. U moet dan de volledige kostprijs van het geneesmiddel betalen.
De apotheker geeft u dan een 'formulier van contante betaling' waarmee u een terugbetaling van uw ziekenfonds kunt krijgen.

Welke beslissingsboom past de apotheker toe bij het uitvoeren van een voorschrift op stofnaam?

In het geval van een voorschrift op stofnaam vertrouwt de arts de zorg en verantwoordelijkheid toe aan de apotheker, om dit voorschrift uit te voeren, rekening houdend met de behoeften van de patiënt op het vlak van de continuïteit van de behandeling, de prijs en de beschikbaarheid.

Welke geneesmiddelen betaalt de ziekteverzekering (verzekering voor geneeskundige verzorging) terug? Hoe verloopt het voorschrijven, afleveren en tariferen van geneesmiddelen?

We werken aan een vernieuwend geneesmiddelenbeleid om een duurzame en toekomstbestendige toegankelijkheid van waardevolle farmaceutische specialiteiten voor patiënten in België te garanderen. Dit omvat een optimalisatie van de verschillende schakels voor alle betrokken stakeholders in het geneesmiddelenbeleid.

Het medicatieschema dient om het overzicht te bewaren van de geneesmiddelen die de patiënt moet nemen. Het helpt de patiënt en is een belangrijk hulpmiddel voor zorgverleners.

Als een arts/tandarts een antibioticum of antimycoticum voor een acute behandeling voorschrijft op merknaam,  dan gelden de regels van het voorschrift op stofnaam.
In het geval van een voorschrift op merknaam, moet de apotheker dus verplicht een geneesmiddel afleveren uit de groep van de ‘goedkoopste’ geneesmiddelen. De arts/tandarts kan op het voorschrift eventueel een therapeutisch bezwaar tegen de aflevering van een ander merk (substitutie) door de apotheker vermelden.

Opgelet
Indien het voorschrift een behandeling betreft (bv. mucoviscidose) waarvoor een machtiging van de adviserend arts van het ziekenfonds (hoofdstuk IV) vereist is, wordt deze behandeling als chronisch beschouwd en mag de apotheker het geneesmiddel niet substitueren door een ander merk. Patiënten zullen tijdens hun behandeling dan niet worden geconfronteerd met een verandering van hun merkgeneesmiddel.

Om een geldig voorschrift te hebben, moet dit bepaalde gegevens bevatten.

Een geneesmiddel kan ambulant voorgeschreven worden door een arts, een tandarts of een vroedvrouw. Ambulant wil zeggen dat het voorschrift opgesteld is in het kabinet van de voorschrijver, op huisbezoek bij de patiënt, tijdens een consultatie in het ziekenhuis (zonder hospitalisatie), in een rusthuis (en verzorgingstehuis), of op andere plaatsen zoals de wachtposten, het Instituut voor Tropische Geneeskunde, enz.

Sinds 1 januari 2020 is het verplicht om een geneesmiddel in de ambulante zorg elektronisch voor te schrijven (behalve in enkele uitzonderlijke gevallen).

De termijn waarbinnen de apotheker een geneesmiddel mag afleveren aan de patiënt en de termijn waarbinnen dat geneesmiddel vergoedbaar is, zijn nu op elkaar afgestemd en eenvoudiger. De termijn bedraagt standaard 3 maanden vanaf de dag waarop de voorschrijver het voorschrift heeft opgesteld, maar kan worden aangepast door de voorschrijver.

Tot 1 november 2019 kon een apotheker een voorgeschreven geneesmiddel onbeperkt in de tijd afleveren. De ziekteverzekering (verzekering voor geneeskundige verzorging) betaalde het geneesmiddel echter maar terug tot het einde van de 3e maand die volgt op de voorschrijfdatum. Deze kleine hoofdbreker, zowel voor de voorschrijvers als voor de apotheker en de patiënt, is verdwenen. 

Een meer coherente, maar vooral ook meer transparante regel, die voor meer logica in de volksgezondheid zorgt. Hieronder vindt u de uitleg, een aantal voorbeelden, alsook een samenvatting in video-vorm die u toelaten om de nieuwe geldigheidsduur correct toe te passen.

Om het gebruik van biosimilaire geneesmiddelen in België te stimuleren heeft de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, dit convenant gesloten met alle belanghebbende partijen, waaronder de verenigingen van ziekenhuizen, artsen-specialisten, ziekenhuisapothekers en farmaceutische industrie.
Dit convenant, getekend op 7 januari 2016, kadert binnen het Toekomstpact voor de patiënt met de farmaceutische industrie.