Financieringsmechanisme bij onbeschikbaarheden van essentiële geneesmiddelen: de onbeschikbaarheidsbijdrage

Wat is het financieringsmechanisme?

Vanaf 1 januari 2025 gaat er een onbeschikbaarheidsbijdrage van kracht. Het FAGG int deze elk boekjaar N bij de bedrijven die op 1 april van jaar N beschikken over minstens één VHB (of vergunning voor parallelinvoer), waarvan minstens één specialiteit ingeschreven is op de lijst van de vergoedbare farmaceutische specialiteiten.

Deze bijdrage betreft bijgevolg een solidariteitsmechanisme waaraan alle bedrijven met vergoedbare farmaceutische specialiteiten bijdragen, op basis van een bedrag per VHB van het bovengenoemde bedrijf betreffende één (of meerdere) vergoedbare farmaceutische specialiteit(en).

Deze bijdrage wordt beperkt tot wat noodzakelijk is om de meerkost ten gevolge van de onbeschikbaarheid van een essentiële, vergoedbare farmaceutische specialiteit te dekken in de periode 1 augustus N-1 t.e.m. 31 juli N.

In de wet wordt een maximumbedrag per vergunning vastgelegd. Het FAGG deelt de vordering van het RIZIV (gemaakte uitgaven binnen de scope van het compensatiemechanisme) door het aantal vergunningen. Als dit bedrag lager ligt dan het wettelijke maximum, dan wordt het lagere bedrag gefactureerd. Als het nodige bedrag per vergunning echter hoger ligt dan het maximum, wordt het maximum gefactureerd.

Wanneer wordt de bijdrage geind?

Aangezien de wetgeving op 1 januari 2025 in werking treedt, is de eerste compensatie voorzien voor een kortere periode, namelijk 1 januari 2025 t.e.m. 31 juli 2025. De bijdrage van de industrie zal voor het eerst geïnd worden eind 2025, nadat het FAGG de vordering van het RIZIV heeft ontvangen.